تشبیه ،تشخیص،مراعات النظیر

تاریخ ارسال : 1404/05/10

توضیح آرایه های ادبی تشبیه،تشخیص وتناسب

تشبیه در لغت به معنای همسان کردن و در اصطلاح ادبی به فرآیندی گفته می‌شود که در آن یک چیز (مشبه) به چیز دیگری (مشبه‌به) مانند می‌شود، به این امید که ویژگی‌های مشترک بین آن دو را برجسته کند. این فرآیند با استفاده از ادات تشبیه و با در نظر گرفتن وجه شبه (ویژگی مشترک) انجام می‌شود.

ارکان تشبیه عبارتند از: 

• مشبه:

  چیزی است که می‌خواهیم آن را به چیز دیگری تشبیه کنیم. (مانند: چهره، صدا، رفتار)

• مشبه‌به:

  چیزی است که مشبه به آن تشبیه می‌شود. (مانند: ماه، دریا، خورشید)

• ادات تشبیه:

  کلماتی هستند که نشان دهنده تشبیه هستند، مانند: مانند، مثل، چو، به سان، هم‌چون.

• وجه شبه:

  ویژگی یا صفتی است که مشبه و مشبه‌به در آن مشترک هستند و باعث ایجاد تشبیه می‌شوند. (مانند: زیبایی، روشنایی، قدرت)

به عنوان مثال، در جمله "او مانند ماه زیباست"، "او" مشبه، "ماه" مشبه‌به، "مانند" ادات تشبیه و "زیبا" وجه شبه است.